Keleş Hangi Mermiyi Kullanır? Bir İntikam ve Özlem Hikâyesi
Bazı anlar, hayatınızı değiştiren bir kıvılcım gibi gelir. O an, her şeyin dönüp döneceği bir karar anıdır. Kimi insanlar o anı, strateji ve çözüm arayarak yaşar, kimileri ise duygularına yenik düşer. Bugün sizlere anlatacağım hikâyede, iki insanın, bir keleşin ve doğru merminin peşinde sürüklenen hayatlarının kesiştiği bir noktaya odaklanacağım.
Adı Selim’di, ama herkes ona Keleş derdi. Keleş, sakin bir köyde doğmuştu ama adının tam anlamıyla öne çıkmaya başladığı an, nehir gibi akıp giden zamanı değiştiren bir olay yaşanmıştı. İşte o an, onun hayatında silinmez bir iz bırakmıştı.
Selim’in Keleş Olma Hikâyesi
Selim, çok genç yaşlarda, babasından kalan eski tüfeğiyle tanıştı. Her şeyin başladığı yer de aslında bu tüfeğin namlusundan çıkacak bir kurşundu. Bir gün, köyün yakınlarındaki ormanda avlanırken, onu gözüne kestiren bir grup adamın tuzağına düştü. Onlar, sadece bir hata arıyorlardı; Selim’in suçlu olduğu bir bahaneye ihtiyaçları vardı. Ama Selim, bir hata yapmadı. O an, göğsünde bir öfke ve isyan doğdu. Ve o öfke, Keleş olmasına neden oldu.
Selim, kurduğu bu denklemi başarmıştı: “Haksızlığa uğramış biri, adaletini kendi elleriyle almalı.” Adaletin bedeli, bazen kanla ödeniyordu. Ve o gün, Keleş adını bir kez daha hak etti. Fakat bu, sadece başlangıçtı.
Ama Selim’in bu yolu seçmesinin başka bir nedeni vardı; arkasında kalan, kararmış bir hayat vardı. O, yalnızca bir avcı değil, aynı zamanda aşkını kaybetmiş bir adamdı.
Elif’in Empatik Bakışı: “Adalet mi, İntikam mı?”
Elif, Selim’in çocukluk arkadaşıydı. O, Keleş’in yapmadığı her şeyi yapabilecek kadar duygusal ve empatikti. Elif, Selim’in içindeki öfkeyi her zaman anlayarak dinlemiş, ona kollarını açmıştı. Ama bir gün, Selim’in gözlerinde başka bir şey fark etti. Öfke, yerini başka bir şeye bırakmıştı: İntikam arzusuna.
Selim, her zaman çözüm odaklıydı; ama o çözümü yalnızca bir kişi için buluyordu: Kendisi. Elif, onun bu yolculukta yalnızlaşmasını istemedi. Ona göre, Keleş’in seçtiği yol sadece bir çözüm değil, aynı zamanda bir kayıptı. Elif, ona cesaret veriyor, ama aynı zamanda onun doğru yolda olup olmadığını sorguluyordu. Çünkü Elif, Selim’in içinde taşıdığı kırgınlığı, kayıpları ve yalnızlığı görebiliyordu.
Selim, sonunda Elif’in kendisine söylediği sözleri duydu: “Selim, haksızlık yapılmış olabilir, ama intikam, seni sadece daha karanlık bir yere çeker. İçindeki adaletin doğru yolda olduğundan emin misin? Yoksa, sadece kaybettiğin her şeyi geri almak için mi bu yolu seçiyorsun?”
Selim, her ne kadar duygularını bastırmaya çalışsa da, Elif’in bakış açıları onun kalbinde iz bırakmıştı. Ancak bir karanlık yolculuk, bir kez başladı mı, geri dönüşü zor olurdu.
Bir Keleş ve Doğru Mermi
Bir gün, Keleş’in elinde tuttuğu tüfeğin mermileri tükenmişti. O an, önündeki seçenekleri bir kez daha gözden geçirdi. “Hangi mermiyi kullanmalıyım?” diye sordu kendi kendine. Gerçekten bir mermiyle bir hayatı sonlandırmak, ona adalet mi getirecekti? Ya da ölü bir adam, geride kalanların iyileşmesine yardımcı olur muydu?
Selim, kararı verdi. Onun için mermi seçmek, sadece bir seçim değil, aynı zamanda geçmişle yüzleşmekti. Ve Keleş, o mermiyi seçerken bir an durdu. Kendi içindeki acıyı, kaybolan aşkı ve ailesini düşündü. O an, belki de ilk kez bir insanın adalet arayışında yalnız olmadığını fark etti. Belki de her şey, tek bir doğru mermiyle sona ermeyecekti.
Selim, nihayet mermiyi yerleştirdi, ancak tetiği çekmedi. O an, Elif’in söyledikleri aklında yankılandı. “İntikam alırsan, geriye dönüp baktığında sadece daha fazla kayıp göreceksin.” İçindeki fırtına durulmuştu. Elif’in bakış açısı, onu bir adım geriye çekmişti.
Sonuç: Adaletin Gerçek Yolu
Selim’in hikâyesi, aslında çoğumuzun içindeki savaşın yansımasıdır. Zihnimizdeki karmaşa, çözüm arayışımızda bizi doğru yoldan alıkoyabilir. Keleş, bir keleşin doğru mermisini bulmak için bir ömür boyu savaştı. Ama o, bir silahın bile bazen yanlış yolda olabileceğini anlamıştı. Selim, sonunda sadece kendisini değil, başkalarını da kurtarma yolunu seçti.
Adalet, bir silahın namlusunda değil, insanın içinde yeşeren bir düşüncedir. Keleş, bir keleşin doğru mermisini bulduğunda, o mermi sadece bir hedefi vurmaz; aynı zamanda bir hayatı yeniden şekillendirir.
Sizce, intikam peşinden gitmek doğru bir yol mudur? Ya da adalet, her zaman başka bir yoldan mı gelir? Düşüncelerinizi bizimle paylaşın, hikâyeyi birlikte tartışalım.